Nastepstwa krwotoku

Następstwa krwotoku mogą być miejscowe i ogólne. Miejscowe zależą od lokalizacji wylanej krwi oraz od wywołanych przez nią skutków w tkankach i narządach, ogólne natomiast dotyczą całego ustroju, jego reakcji na utratę krwi. Oczywiście bywa i tak, że miejscowe zaburzenia, powstałe nawet na nieznacznym, ale ważnym dla życia obszarze, a spowodowane przez wylew, rzutują na stan całego ustroju, prowadząc nawet czasami do śmierci. Miejscowe następstwa wylewów krwi dotyczą krwotoków wewnętrznych i zależą od miejsca, do którego krew się dostała, oraz od zmian, jakie wywołała w narządach i tkankach. Drobne wylewy krwi do tkanek, narządów i jam surowiczych nie powodują miejscowych zaburzeń i poważniejszych następstw, jeżeli wylana krew rozsuwa tylko elementy tkankąwe, nie niszcząc ich. Obfitszemu jednak nagromadzeniu krwi towarzyszą zwykle mniejsze lub większe objawy uciskowe, czasami nawet z przemieszczeniem narządów. Ucisk może upośledzać czynność narządów, może nawet być groźny w skutkach. Krwawienie zatrzymuje się zwykle z chwilą wyrównania parcia wewnątrz i zewnątrz naczynia. Zalegająca krew często krzepnie, a dalej ulega przemianom chemicznym. Krwinki czerwone tracą hemoglobinę, która zmienia się bądź w hemosyderynę, czyli w brunatny, ziarnisty barwnik krwiopochodny, zawierający żelazo, bądź w hematoidynę. Hemosyderyna podbarwia na brunatno tkanki i może niekiedy stanowić jedyny ślad po przebytym wylewie. Dzięki zawartości żelaza daje się ona zidentyfikować za pomocą barwnego odczynu chemicznego.