PRZYSTOSOWANIE DO NOWYCH POTRZEB

Chrystus występuje „w peruce, w żupanie krwa­wym, w kitajkach”, Matka Boska „w żałobie cienkiej”. Święty Jan: „peruka na głowie, żupan zielony, w kitajkach czerwonych, na nogach poń­czochy”. Całe widowisko musiało być barwne, suge- /stywne, zwarte. Zwraca uwagę intymność wyrazu „GhafaJoerystyczna dla polskiego Baroku. Kiedy Chrystus modli się na Górze Oliwnej, z góry spły­wa anioł „w obłoku, hożo ubrany”, z kielichem w ręku, przemawiając w tonie zatroskanej serdecz­ności („Jezu namilszy, Synaczku jedyny”).Innym przykładem przystosowania misterium do nowych potrzeb jest nurt aktualności zaznacza­jący się w intermediach. Popularne misteria, zwłasz­cza na Boże Narodzenie, znały go dobrze.