Mogłoby się wydawać, że każdy wie, co to mitologia grecka. „Zbiór mitów starożytnych Greków” – tak zapewne brzmiałaby najczęstsza odpowiedź. I nie byłaby ona błędna, ale sprawa z mitologią jest bardziej skomplikowana.
Po pierwsze, już w starożytności istniało wiele wersji tego samego mitu – np. co najmniej kilka tuzinów wiosek twierdziło, że to właśnie u nich znajduje się kamień, który Rea podała Kronosowi, by połknął go zamiast Zeusa. Inaczej opisywał mityczne wydarzenia oraz postaci Hezjod, inaczej Homer, a jeszcze inaczej tradycja, obrzędy świątynne i filozofowie. Po drugie, do dnia dzisiejszego nie zachowało się wiele „czystych”, nieskażonych tekstów starożytnych Greków – sporą część mitów znamy tylko z przekazów rzymskich. Ba, niejeden z mitycznych bohaterów lepiej znany jest pod swoim rzymskim, nie greckim, imieniem! Herkules, na przykład, w Grecji zwany był Heraklesem, a Neptun – Posejdonem.
Rozplątywaniem i objaśnianiem tego „bałaganu” zajmują się badacze oraz popularyzatorzy mitologii greckiej – w Polsce najsłynniejszymi byli Jan Parandowski i Zygmunt Kubiak. To dzięki lekkiemu pióru kolejne pokolenia czytelników poznają i zachwycają się grecką mitologią.
